Güzel şeyler..

Sokakta görsem tanımazdım kendisini aslında daha önce.. O kadar güzel ki, çiçeklerle konuşan kadınlara dönüşebilirim.. Daha çok yeni ama haftada bir su veriyorum, fazla suyunu alıyorum. Işık alan bir yerde ama ama direk güneş ışığı almıyor.. Ben ona iyi bakmaya çalışıyorum.. Umarım uzun ömürlü olur, baktıkça içim açılıyor.

Elimden bırakmadan okudum; iki gecede bitti. Bu aralar çok düşündüğüm, çokça aklıma takılan bir şey olan "Hayatta gerçekten nasıl mutlu olacağını keşfetmek" üzerine güzel şeyler buldum. İnci Aral'ın da 30.sanat yılıymış zaten, bence şık bir kutlama olmuş. Kitabın arkasından bir cümle:

Safran Sarı; para, güç ve başarı peşinde koşarken kimliklerinden, aşktan ve umutlarından uzaklaşan, sayıları gitgide artan otuzlu yaşlarında bir kesimin önce sevgiyi, sonra geleceğe olan inancını, en sonunda ruhunu kaybedişinin serüveni. Ben beğendim.. Günümüzün insanlarının gündelik koşuşturmalarını anlatan, İstanbul'da geçen kitapları neden bu kadar çok seviyorum? Doğumgünüme girerken ise garip bir şekilde uğur getireceğine inanarak okumadığım bir Dostoyevski kitabını aldım elime, ona başladım.. Hatta artık 25 oldum, 30 a az kaldı ya, gece yatmadan yüzümü çok güzel temizledim, yüzüme, ellerime, dudaklarıma ayrı ayrı nemlendirici sürdüm. Büyüdüm ya hani, daha bakımlı olacağım dedim.. Doğumgünüme böyle girdim, gel gör ki bir gece sonra doğumgünü kutlamasından oldukça çakırkeyif, tamam tamam sarhoş halde dönünce krem görecek halim filan yoktu, yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçalayıp, nemlendiricisiz uyudum ki bence o bile başarıydı :)

Hayatımda gördüğüm en güzel pastanın benim doğumgünü pastam olacağı varmış! Bayıldım bayıldım, sanat eseri gibi pastalar yapıyorlar gerçekten de. Kuki işi biliyor, insan yemeye kıyamıyor.. Beni her zaman çok çok mutlu edenlere teşekkür etmek kalıyor sadece..

not: 29 mart perşembe gecesi 22:00'de tgrt haber'de Emin Çölaşan vs İ.Melih. Heyecanla bekliyoruz.