Madde madde yazmayı çok özlemişim

Sonunda binlerce maili taşımaktan yorgun düşmüş mailbox ımı temizledim. Gmail'e geçtiğim 2003 yılından beri belli ki nadiren silmişim mailleri. Bu da benim bahar temizliğim olsun madem. 5000 civarından 650 civarına indirdim. Ki aslında bu bile lüzumsuz bi sayı. Yine de büyük gelişme. Darısı benim gibi aylarca o kutuyu her açtığında of bir temizlesem şunu diyenlerin başına. Hafifledim. Bir de ne balık hafızalı olduğumu gördüm. O kadar çok fotoğraf çıktı ki. Ben o fotoğrafları sadece 1 kere görmüşüm sonra unutmuşum gitmiş. Şimdi eşeğimi kaybetmiş de bulmuş gibiyim. Garip garip dosyalar yaptım sırf bu yüzden My Pictures isimli aslında çok daha acil olarak elenmesi gereken dosyaya. Sizi bilmiyorum ama ben fotoğrafları öyle dağınık tutarsam kafayı yiyorum. Keşke bu rahatsızlığım odamı daha düzenli tutmama da biraz etki etse. Aylara göre saklıyorum fotoğrafları Mart 2007 filan gibi. Şimdi de Ayşegül'den, Doruk'tan, Verona Kaan, Mezuniyet gibi yeni dosyalarım var ve ben onları aylara göre ayıramadığım için biraz rahatsızım ama eşeğimi bulduğum için daha mutluyum :)

-

Artık işten çıktığımda hava aydınlık oluyor. Bugün üzerime ceket ya da mont almadan sadece bir hırkayla dışarı çıktım. Çağla çıktı. Bahar geldi diyorum sana. Galiba moralim bu yüzden iyi.

-

Şu sıradan görünüşlü kızın aslında içinde bir Shirley Manson -hayır daha aşağısı değil!- ya da hatta abartarak bir Josh Groban -cinsiyetimizin farklı olması kimin umrunda!- olma hayalleri kurabilmesi hem ne komik hem de ne trajik. Hem de sesi güzel değilken. Ben arabada giderken Cinema Paradiso ya da Mi Mancherai söylüyorum bağıra çağıra. İşimi ne kadar ciddiye aldığımı görseniz de on kat daha fazla gülersiniz. Bunu öyle uzun süredir yapıyorum ki diğer insanların böyle garip şeyler yapmadığını öğrenmek beni çok şaşırtabilir, bana söylemeyin.
*

Ben aslında kahvaltı için corn flakes tipi şeyler yemeyi hiç sevmem. Daha doğrusu doymuyorum bir kase sütlü gevrekle. Yani klasik kahvaltının yanında olsa iyi olur mesela :) Ama gel gör ki zaman zaman evden çıkmadan kahvaltı edemediğim durumlar için işyerinde nesquick'in çikolatalı toplarından bulunduruyorum. Geçen gün sütlü nescafenin içine attım onlardan birkaç tane şeker mahiyetinde. İğrenç oldu. Siz denemeyin. Islak ekmek gibi bir şey. Oysa ki fikir aklıma gelince süper bir şey keşfettim sanmıştım.

*

Geceleri Uçurtma Avcısı'yla hipnotize olmadan önce, ta geçen yazdan kalma böcek ısırığı izini geçirsin diye bacağıma krem sürüyorum, rengini açacak. Hadi bakalım.

*

Bir de artık büyümekten öte kazık kadar olma şerefine (doğumgünümü kutlayanlara çok teşekkürler!) cildime daha iyi bakmaya karar verdim-miş-tim gibi. Ivır zıvır bir şeyler aldım, dermatologa gittim o da bir şeyler verdi. Hiçbirinden memnun değilim. Yüzüme tüm hayatım boyunca sürdüğüm kozmetikten daha fazla şey sürmüş olabilirim şu son 2 haftada. Benden artı eksi 10 yaş civarındaki tüm dişilerin bu konudaki bilgisinin benden daha iyi olduğuna eminim, size fikir danışacağım. Evet biliyorum herkesin cildi ayrı falan filan ama dermatolog bi saat baktı yüzüme, onun verdiğini sevmedim, tecrübeye daha çok güveniyorum. Lakin günlerdir sabah akşam ordu disipliniyle suratıma garip şeyler sürmekten çok sıkıldığım için tek tek ne kullandığımı, aslında istediğim başka türlü bir şey in ne menem bir şey olduğunu anlatmaya şu an takatim yok. Hazır olunca yüce dişi bloggerlara -erkekler bile benden iyi olabilir- içimi dökeceğim. Ama şu an değil.

*

Şimdilik Cocorosie dinleyip baharın gelişini kutluyoruz.