Hello Bono!

U2 konserine bilet almak sanırım hayatım boyunca yaptığım en ileriye dönük plandı. 6 Eylül'de Atatürk Olimpiyat Stadı'nda yapılacak konsere, biletlerin satışa çıktığı gün olan bugün bilet aldık. Tarihi bir olaya tanıklık edecekmiş gibi heyecanlıyım. Gibi değil, öyle. Tabii ki bir Depeche Mode fiyaskosu daha olmazsa..
*
Biletleri aldıktan sonra olay çok garibime gitti. Kim bilir neler değişecek hayatımda 6 Eylül 2010'a kadar. Belki çok şeyler, belki de hiçbir şeyler. Konser Pazartesi günü. Ben çalışan bir insanım. Pazartesi günü İstanbul'daki bir konsere nasıl giderim? Bilmiyorum. Hatta muhtemelen 1 buçuk gün izin gerekecek. Şimdiden izin alsam ne komik olur değil mi? "Şey ben seneye bu zamanlar U2 konserine gideceğim de, 1.5 gün kadar..". "Deliye bak!" derler muhtemelen. "Ayşe Hanım delirmiş!" :)
*
Tuhaf olan şeylerden biri de Red Zone biletlerinin bitmiş olmasıydı. Yani, biletler zaten bugün satışa çıktı. Tanesi 550 lira olan biletler nasıl bitiyor acaba? Bitmese de alacak değildim zaten ama baya şaşırdım. Biz Ayşegül'le oldukça panik halde "yan taraf, karşı, alt sıra, üst sıra, dev ekranlar, sütunlar, sahne arkası, sahnenin önü gibi söz ve söz öbeklerini 2 dakika içinde 5er kez kullanarak kendimize bir yer belirledik ve biletimizi aldık.
*
Bilet teslimatı için iş adresimi verdim. Dağıtım Haziran 2010'da başlıyormuş. İşimden oldukça memnun olduğum için (tahtaya vurmayanın kafasını kırıyorlarmış; bir şey de yolunda gitsin yani), çok büyük bir gariplik olmazsa muhtemelen yazın da aynı işimde devam ediyor olurum ama 8 ay sonrası için iş adresi vermek ne kadar tuhaf, değil mi? Çok şükür ki, isme ve kimlikle teslimat yapıyorlarmış.
*
Biletler oldukça hızlı tükendiği için Ayşegül'le eğer o gün konsere gidemeyecek olursak biletleri gitti gidiyor'dan fahiş fiyatlarla satmayı planladık. Hatta bunu yapmak için ekstradan bilet alsak mı diye bile düşündük. Yapmadık. Biletler zaten yeterince pahalı :)
*
Hayatımın şu gününe kadar, bundan 1 sene sonrasını asla kesin olarak bilmediğimi farketmeme ve - büyük bir aksaklık olmazsa - ilk kez 1 sene sonra nerede olacağımı bilmeme vesile olmuş olayın bir U2 konseri olması ne hoş. Öyle bir cümle oldu ki, okuyan da beni sırt çantamla dünyayı geziyorum sanır.
*
P.S: Bugün Ankara'ya kar yağdı. Evet bence de oha! Daha geçen pazar ODTÜ'de t-shirt ile yürürken demiştim ki "Böyle yürümek çok güzel oldu! Havalar soğuyana kadar her pazar yapalım!" ve ertesi pazartesi kar yağdı. Bazı kendini bilmezler de Ankara'nın sıkıcı bir yer olduğunu söyler. Komik olmayın! Başka hangi şehirde aynı hafta içinde 2 mevsim yaşayabilirsiniz ki? Hatta bazen gündüz ve gece bile farklı mevsim oluyor! Eveeeet, ne harika değil mi? - Çok fazla How I met your mpther seyrettiğim için içimden "awesome!" diyorum şu anda.-
*
P.S2: Az önce odamda, üzerinde "Teşekkür ederim çorap için. Nevra" yazan bir çorap kutusu buldum. Hayır, kutu boş değil; hatta hiç açılmamış. Nevra bu notu ince çorabı bize bahşettiği için Tanrı'ya mı yazdı acaba? Gece gece kafam karıştı.