tatil
İstanbul’a tam alışıyorum sanırken yeni bir “challenge” ile karşı karşıya kaldım. İstanbul’da yaz! Ben ki yaz için yaşayan bir insandım. Yaz akşamlarının hayali beni bütün kış ayakta tutar, akşam üstü ılık havada serin bir şeyler içerek açık havada olmanın tadını çıkarmayı hiçbir şeye değişmezdim. AMA İSTANBUL’DA YAZIN TAMAMEN BAMBAŞKA BİR VERSİYONU İLE TANIŞTIM: “NEM’E MERHABA!” Gerçekten benim bu vakte kadar gördüğüm sıcak aslında sıcak değilmiş, yaz hiç yaz değilmiş. Nerede Ankara’da akşam saatlerinde püfür püfür havada omuza ince bir hırka alınan yaz akşamları, nerede bu kollarıma uhu sürülmüş gibi yapış yapış bir sıcaklık hissi? Gece uyuyamıyorum. Kafamın dibinde sürekli bir vantilatör. Evin hangi odasındayken onu da sürüklüyoruz peşimizden, resmen bir uzva dönüştü. Haliyle Robocop gibi hareket ediyorum. Her tarafım tutuk, tüm bedenimle dönüyorum sağa sola. Yaz sevgimi kaybettim kaybedeceğim.
İşyeri en sevdiğim yer. Klimalı klimalı ooh. Ama evden çıkıp serin işyerime ulaşmak hiç de öyle zevkli değil. Biz tam “Oley şehir boşalacak, sevgili bohem arkadaşlar yaz aylarını geçirmek üzere şehirden gidiyorlar, bari biz de trafiksiz halinin tadını çıkaralım” diye saftirik hayaller kurarken köprünün şeritleri ardı ardına kapanmaya başladı. Zaten bir karınca yuvası olan şehir oldu mu size karıncalı korku filmi. Mesai saatlerim değişti. Bizi düşünen sevgili şirket mesai saatini öne aldı. Sabah hayatımda kalkmadığım bir saatte uyanıyorum, yollara düşüyorum. Ve işe yarıyor mu? Hayır. 07:30’da trafik var. Kimilerinin dediğine göre geçenlerde 04:00’te İBB Trafik haritası kıpkırmızı olmuş-muş. İnsanlar bunları pek bir iştahlı anlatırken ben böyle bön bön bakıyorum. Perişanlık hallerinde yaratılan bu sahte heyecan fırtınası ne fena bir avuntu. Paylaşınca azalan perişanlık. Elle gelen düğün bayram. Akşam eve erken geliyorum, o iyi oldu ama.
İstanbul’da ilk yazını geçiren bir insan olarak bulunduğum bu durumdan an itibariyle hiiiiç haz etmiyorum.
Bir haftalık yıllık iznimi kullanmak üzere gidiyorum. Benden mutlusu yok. Yazın aslında güzel bir mevsim olduğunu hatırlamaya ihtiyacım var!
İşyeri en sevdiğim yer. Klimalı klimalı ooh. Ama evden çıkıp serin işyerime ulaşmak hiç de öyle zevkli değil. Biz tam “Oley şehir boşalacak, sevgili bohem arkadaşlar yaz aylarını geçirmek üzere şehirden gidiyorlar, bari biz de trafiksiz halinin tadını çıkaralım” diye saftirik hayaller kurarken köprünün şeritleri ardı ardına kapanmaya başladı. Zaten bir karınca yuvası olan şehir oldu mu size karıncalı korku filmi. Mesai saatlerim değişti. Bizi düşünen sevgili şirket mesai saatini öne aldı. Sabah hayatımda kalkmadığım bir saatte uyanıyorum, yollara düşüyorum. Ve işe yarıyor mu? Hayır. 07:30’da trafik var. Kimilerinin dediğine göre geçenlerde 04:00’te İBB Trafik haritası kıpkırmızı olmuş-muş. İnsanlar bunları pek bir iştahlı anlatırken ben böyle bön bön bakıyorum. Perişanlık hallerinde yaratılan bu sahte heyecan fırtınası ne fena bir avuntu. Paylaşınca azalan perişanlık. Elle gelen düğün bayram. Akşam eve erken geliyorum, o iyi oldu ama.
İstanbul’da ilk yazını geçiren bir insan olarak bulunduğum bu durumdan an itibariyle hiiiiç haz etmiyorum.
Bir haftalık yıllık iznimi kullanmak üzere gidiyorum. Benden mutlusu yok. Yazın aslında güzel bir mevsim olduğunu hatırlamaya ihtiyacım var!
9 yorum:
Ise akmerkez'in onunden ortakoy'e inip, palanga caddesinden yukari cikarak gitsene? Mesafe azcik uzar ama hem trafik olmaz hem de manzara guzel ;)
İstanbul'un en sevimsiz yüzünü anlatmissin Ayse.. Sen bunları bırak bir kenara, yasa bir haftanı. Yolculuk nereye? Guzel fotograflarını bekliyoruz ;) iyi tatilleer! Duygu--
İyi de Ankara'da serin havadan başka ne var ki Allah aşkına... Kendini paralasa da içini açan, göze hoş gelen hiç bir şey göremiyor insan.
Ankara'dan İstanbul'a taşınmak hayatımda yaptığım en iyi şeydi. Burada nereye baksam güzellik görüyorum yaklaşık 20 senedir. Biraz sabır, eminim aynı kıvama gelirsin sen de.
Sonunda bana İstanbul'un iğrenç nemi hakkında hak veren biri oldu, çok mutluyum :) Üniversiteye kadar Bergama'da, İzmir'in bir ilçesinde yaşadım. İstanbul'a geldiğimde ilk Temmuz gibiydi ve nefes bile almak zor gelmişti. Bütün vücudun nemden yapış yapış oluyor, sürekli duş alma ihtiyacı duyuyorsun ama yine çözüm olmuyor. Trafik de keza İstanbul'da yaşayanların en kötü çilesi, Taksimden Ortaköy'e hafta sonu gelmek 2 saati buluyor. İstanbul'dan kaçmayı ve sadece gezme amaçlı gelmeyi düşünüyorum artık, nasıl fikir ? :)
Bu kadar sikayetciysen memleketine geri don:))
Ben Sakaryalı'yım, eşim Bursalı. İki ayrı nem şehri! Her aile ziyaretine gidişimizde 2 günden fazla duramayıp Ankara'ya dönüyoruz. Dediğin gibi Ankara'nın havası bambaşka...
Yunanistan postlarını merakla bekliyorum Ayse ;)
ben de istanbula ankaradan yeni tasindim, çok mutsuzum bu nem ve sıcak beni bitirdi, istanbulun neresine baksam güzellik değil keşmekeşlik görüyorum, bergamalı arkadaş bence süper bir fikir sadece gezmeye gelmek istanbula en doğrusu..ben ankaraya her an dönebilirim kısmet diyorum ama gerçekten bezdim bu şehirde ayse, ankaramın havası suyu bambaskaydi :((
Haklisin amaaa hani Ankara- Antalya arasi yasasan yani bilsenki yazlarinin cogu bolumu Antalya da gecicek o zaman Istanbul bu kadar batmazdi sana cunku cocuklugundan beri Ankara -Candarli yasiyorsun yani Ege eee boyle olunca maalesef boyle hissetmen normal ben alistimmm... Tuhaf bi post oldu neyse....
Yorum Gönder