Samos - 2

Tatilde sabah erken kalkıp kahvaltı derdine düşmeyi sevmiyorum. Normalde 7'de kalkmak durumunda olunca, birkaç günlük tatilde en şahane otel kahvaltısı bile beni erkenden yataktan kaldıramaz! Otel kahvaltısını kaçırdıysanız etraftaki fırınlardan hem tatlı, hem tuzlu lezzetli atıştırmalıklar bulabilirsiniz. Börek benzeri bir hamur işi var, sabahları oldukça popüler. Aslında börek değil de biraz boyoz gibi. Sabah atıştırması ve küçük Pytagorion turundan sonra (Paola's butik ve çok ilginç bir cam butiği var, onlara uğramalısınız) plaj safarisine başlıyoruz.

Samos'ta plajlar sayıca çok fazla, günlerce kalsanız bile hepsini görmeye zaman kalmayabilir. Adayı diyagonal olarak keserek ilerliyoruz, istikamet Potami. Adanın en ünlü plajlarından biri. Upuzun bir sahil. Pırıl pırıl bir deniz. Yine de şemsiye vs olmayınca durulmuyor uzun süre plajda. Yüzüp çıkıyoruz. Böyle plaj plaj gezerken arabanın arka koltuğu sürekli kurumak üzere serilmiş mayolarla doluyor ya, bayılıyorum.

Potami'den sonra sahilde tabelasını görgüğümüz tüm plajlara göz atarak ilerliyoruz. Rehberlerde hep isimleri geçiyordu ama Avlakia ve Lemonakia bana pek cazip görünmedi. Biraz ilerideki Tsamadou ise tam isabet. Yukarıdan denizin harika rengini hayran hayran izleyebileceğiniz bir restoranı olan Tasamadou plajında şezlong, duş, şemsiye her şey var. Deniz de çok güzel. Adadaki en konforlu yerlerden biri burası sanırım. Sadece plaja ulaşmak için restoran ve plaj arasında yürüyerek inip çıkmanız gereken küçük bir yol var. Yine de bu sizi yıldırmasın, abartılacak bir ızdırap değil.

Türk kahvesi bağımlısıyım.Yokluğunda yetinmek zorunda olduğum şey ise Yunan kahvesi. Bana sorarsan az telveli Türk kahvesi. Normalde Türk kahvesini günde 4-5 tur içebilirim. Yunan kahvesi bizimkine kıyasla oldukça yumuşak. Bütün gün içebilirim ben bundan. Yaza daha uygun hatta sanki. Bak hemen sattım kaç yıllık kahvemi.

Bu plajı çok sevdik, uzunca bir süre yayıldık da yayıldık. Tatil boyunca evde 2 ayda okuyamadığım kadar kitap okudum. Tatil öncesi edinerek itinayla ve sabırla dokunmadan beklettiğim Selçuk Altun'un Kitap İçin 3 sayesinde bu tatil daha da güzel oldu. Selçuk Altun'un Cumhuriyet Kitap ekindeki köşe yazılarını takip ediyor musunuz bilmem ama kendisiyle yeni tanışacaksanız Kitap İçin serisini ilk kitaptan itibaren edinmenizi tavsiye ederim. Altın değerinde başucu kitaplarınız olur. Benim için her biri birer cilt ansiklopedidir. Neresini not alsam şaşırırım. Romanlarının da hepsinin tadı damağınızda kalır. Aynı kendisinin sevdiği yazarlar için dediği gibi "Selçuk Altun bir kitap yazsa da okusam" diye düşünürsünüz.

Buradan sonra adanın diğer büyük merkezlerinden biri olan Kokkari'ye geçtik. Oldukça şirin bir kasaba. Deniz kıyısına dizilmiş minik minik restoranlar, çiçeklerle dolu ara sokaklarda butikler.  Bence konaklamak için fazla ufak ama Samos'taysanız mutlaka ziyaret edilmesi gereken bir yer. Kokkari'nin gece hayatı da oldukça hareketli. Ama plajında bir numara yok.

Bir süre bu evin girişinde takılıp kedilerle birlikte mayışsam ben de. Hadi biri beni ışınlasın.

Biz Temmuz başı gittiğimizde Samos oldukça boştu. Bu bir yandan güzel, bir yandan da zaten birkaç ay iş yapacak ada yerlileri için üzülüyor insan. Belki şimdi daha doludur.

Kokkari böyle kartpostal gibi bir yer. Samos kartpostallarında da sık sık görülen bir manzara bu. Hemen "Çandarlı'nın ne eksiği var buralardan, adamlar iyi pazalıyor sadece" diye nine konuşmalarına başlarım bu manzaralar karşısında.

Pek numarası olmayan Kokkari plajı. Kokkari'de 2 tane plaj var, burası küçük olan. Yakın çevresinde öyle güzel plajlar var ki, bence buraya gelmeye gerek yok.

Yabancı gazete bulunabilen bayilerin tamamında Türkçe gazete olarak Sözcü vardı. Başka da Türk gazetesi görmedim. Bu durum birkaç bayide tekrarlanınca ilgimi çekti. Talep üzerine mi getiriyorlar acaba?

Kokkari'deki yediğimiz akşam yemeği sanırım uzun süreler aklımda kalacak. Meltemi Restoran'ı not edin. Özellikle burayı aramazsanız hayatta dışını beğenip girmezsiniz. Tamamen turistik bir restoran görünümünde, içeride sizi bekleyenler ise hiç öyle değil. Restoranın sahilde denizin dibine kadar atılmış salaş masaları var. Yeni müşteri geldikçe yeni masa atıyorlar. Girdiğimizde pek kimse yoktu, yarım saate doldu taştı. Ahtapot ızgarası efsaneydi. Keftedes (tahmin edin ne bu!) dedikleri köfteyi çok beğendim (iki günlük yüksek doz deniz ürünü menüsüne alternatif bir lezzet oldu), salata ise artık alıştığımız gibiydi, son damlasına kadar ekmekle hakkı verildi. Ada muskat şarabıyla da ünlü. Ben denemek istedim ama bana çok tatlı geldi. Özellikle de yemekle pek olmadı. Bana göre kahvenin yanında likör niyetine verilebilir. (böyle de çamur atılmaz ki!) Neyse, normal beyaz şaraba döndüm. Zaten bir şey içmeye gerek olmadan manzaradan ve sofradan ve güneşten ve yüzmekten jöle kıvamındayım. Uzun lafın kısası Kokkari'ye gelin, Meltemi'yi bulun.

Durun durun, bu ızgara peynirden de söylemeyi unutmayın!

Samos yazılarının sonuncusu da yolda..