Ayvalik numero due

Simdi Cunda'dayiz. Gunes yeni batmis, hava oldukca sicak. Turkiye'nin ilk bogaz koprusunden gecip(Ayvalik'i Cunda adasi'na baglayan koprude boyle yaziyordu!) Cunda'ya ulasiyoruz. Turkiye'nin en iyi deniz urunu yapan restoranlari ilk10 listesine Ayvalik'tan giren 2 restoran vardi ve biz o listeyi yanimiza almadigimiz icin cok pismaniz ama aradan cok sure gecmeden oranin Bay Nihat oldugu anlasiliyor. Once adada bir tur attiktan sonra, Cunda'nin sahile dizilmis sira sira, tiklim tiklim balik restoranlarinin onunden geciyoruz. Herkes mezeleri, baliklari ve rakilariyla cok mutlu gorunuyor. Ozellikle babam cok tavsiye etti "papalina" yememizi. Cunda adasinin meshur baligi. Gorunusu hamsiye benziyor. Gercekten de cok lezzetli.

Papalina

Siparislerimizi vermeden once iceri girip mezelere bakabilecegimiz soyleniyor ve biz de gidiyoruz. Bu benim gordugum en buyuk meze dolabi! 40 cesitin ustunde mezeleri oldugunu tahmin ediyorum. Zar zor mezelerimizi sectikten sonra tekrar deniz kiyisina donup yavas yavas rakilarimizi icmeye basliyoruz.

Kabak cicegi dolmalarimiz(bunu Ankara'da neden bulamiyoruz!), ahtapot salatamiz, kasarli midyelerimiz(bunun bir adi vardi aslinda) deniz borulcemiz, beyaz peynirimiz ve salatamiz tek kelimeyle harika! Upuzuuuun bir aksam yemegi oluyor. Herseyi silip supuruyoruz...


Sira geliyor tatlilara. Irmik tatlisi (firin sutlaca benzeyen) ve lor tatlisi siparis ediyoruz. Ikisini de baska yerde bulamayacagimiz soyleniyor. Irmik tatlisina bayiliyoruz, lor tatlisi biraz agir ama yinede cok farkli.. Agir dedigime bakmayin, 2 dakikada tabakta hicbirsey kalmiyor.. :)

Ayse, yolunuz Cunda'ya duserse Bay Nihat'a ugramadan adadan ayrilmamanizi tavsiye ediyor!! :)

Aksam oldukca yorgun ama cok keyifli bir ruhhaliyle Candarli'ya donuyoruz.
Yinede evde olmak guzel..

----the end----