AğzınDAN çıkanı duySUN kulağın, düşTÜK bu hallere!!

Bu post 3 ana başlıktan oluşuyor. 3ü de birbirinden tamamen alakasız.

1. Resimde kollarını öne uzatmış halde uyuyan köpek, benim köpeğim Maxi. Önceden bahsetmiştim, kendisi 16 yaşında ve şükürler olsun ki gayet sağlıklı. Lakin arada garip davranışlar sergiliyor. Mesela, geçen gece ben evde yokken annemin resim eşyalarının içinde küçük bir tur atan ve attığı turdan çok memnun kalmış olacak ki yuvarlanan Maxi, gökkuşağının tüm renklerine bürünüp, gece yarısı annemin karşısına çıkınca, annem ufak bir kalp krizinin eşiğinden dönmüş. Ben bu görüntüyü göremediğime çok çok üzülmüşken, annem gece yarısı terebentinle silindikten ve sonra yıkandıktan sonra nihayet pastel tonlara geçebilmiş olan Maxi'ye kahkahalarla gülmeme de oldukça kızdı :)

2. Sobeleme hız kesmiyor! İlkokuldan beri bu kadar çok "sobe" lafı duymadım :) 2 sobem kaldı, onları yazacağım..

Öncelikle Tuuuçe'nin oldies but goldies'i için aklıma gelenler :

Yonca Evcimik'in Kendine Gel şarkısının başında ayaklar ve ellerle yapılan introyu taklit edebilmek için evde tepinmeler ve metal bir tabela üzerinde Yonca yazan Yonca Evcimik şapkası :),

buyrun seyredin.

Grup Vitamin eşliğinde kahkahalarla geçen yolculuklar,

Ay may kumay, Cevdet Sunay, Nihat Erim, kel kafanı yerim (çocukların zekası üzerine tez konusu olur bundan)

İkinci olarak ise bembi'nin kullanıp memnun kaldığım 3 şey sobesi:

1. Knorr Sebzeli Çeşni - Her şeye katıyorum, özellikle makarna soslarıyla, çorbalarla, hatta yoğurtla harika oluyor.

2. L'oreal HappyDerm nemlendirici krem. "Mass market product" olarak Migros'lardan bile bulmak mümkün bunu gel gör ki hiç küçümsememek lazım. Nice Clinique'ler, Clarins'ler, Vichy'ler görmüş cildimi ihya eden nemlendirici budur.

3. Flormar 321 kırmızı oje. Aranan kırmızı tonu sonunda bulunmuştur. Bir de düzgün sürme işi becerilirse her şey çok güzel olacaktır.

3. Burası bir doğumgünü bloguna dönüşüyor diye korkuyorsanız, yalnız değilsiniz, ben de korkuyorum; ama bu seferkini de söylemeden geçemeyeceğim, Ayse's World 1 yaşına basıyor bugün..

İtalya'da bir master öğrencisiyken tek derdi Avrupa'yı gezmek ve gezerken de en lezzetli şeyleri deneyip fotoğraflamak olan Ayşe, o kadar fotoğraf çekiyorum, 10 euroluk uçak biletlerinden faydalanıp orası burası geziyorum, bari bunları bir siteye koyayım da unutmayayım derken oluşan blog fikri aldı, yürüdü nerelere geldi..

Artık Ayşe ailesinin yanına döndü ama hala en büyük derdi başka yerler görmek ve gezerken yemek yemek.. Yazdım yazdım aylarca hiç kimse okumuyordu, gerçekten de bir günlüktü ilk zamanlarda, Türkiye'ye dönmemle beraber gitgide değişen bir şekil aldı, kendi hayatını yaşamaya başladı blog. İlk yazmaya başladığımda sadece 3-5 blogdan haberim vardı, şimdi hala inanılmaz güzel bloglar keşfediyorum hergün. Ne kadar çok kişi yazıyor, herkes ayrı telden çalıyor..

Aslında şu bakımdan blog ne kadar harika bir şey; normal şartlarda karşılaşmanız, tanışmanız mümkün olmayan bir sürü insanın kafasından geçenleri, tecrübelerini, günlük hayatlarını seyrediyorsunuz.. Gerçekten müthiş.. O yüzden kendimle ortak noktalar bulduğum bloggerlar kadar benden akla kara kadar farklı bloggerları okumayı da seviyorum.. Merak ediyorum daha önceleri bilgisayarı açıp maillerimi kontrol ettikten sonra ne yapıyordum ilk olarak.. Çünkü çok uzun süredir maillerden sonra sık kullanılanlarda alfabetik sırayla dizilmiş blogları geziyorum.. Çok çok iyi geliyor bana buraya yazmak ve sevdiğim blogları okumak.

Demem o ki, iyi oldu bu blog işi..