Siyasetin göbeğinde akşam yemeği :)

Ankara'nın kafasına taş düşmüş olacak ya da birileri "gidecek yer yok" diye bağırışlarımızı sonunda duymuş olacak ki, devamlı yeni açılan yerlerin haberi geliyor. Bir listem var, ekliyorum duyduklarımı, zaman buldukça denemek için.. Bahar sezonu teftiş turumuza White House ile başladık cuma gecesi. Beyaz Saray'ı çağrıştırıp da tüylerimizi diken diken etme kısmını geçerek, önyargımızı yenersek aslında bu ismin sadece binanın dış boyasından kaynaklandığını görüyoruz. Küçük avea yaratıkları gibi "oh be!" diyoruz.Ey İstanbullular siz denize karşı yemek yiyorsunuz peki biz ne yapıyoruz? Süleyman Demirel'e karşı yemek yiyoruz! White House, kaderin bir cilvesi ya da espri anlayışı gelişmiş birinin eseri olarak Güniz Sokak'ta, Süleyman Demirel'in evinin tam karşısında! Neyse efendim, içinde 4 ayrı restoran var. Bu fikri çok akıllıca buldum. Büyük bir villanın içinde balıkçı, kebapçı, İtalyan restoranı ve bir cafe var. Hepsi birbirinden bağımsız. İçeri girdiğinizde de öyle kalabalıkla filan karşılaşmıyorsunuz, hatta gayet ferah.. Biz İtalyan restoranı olan "Resto"ya gittik. Çok şık döşenmiş. Cam kenarında yer ayırtmak akıllıca olur. Deniz yok biliyorum, Süleyman Demirel'i görme umuduyla da değil, restoran ince bir L şeklinde, o yüzden cam kenarı daha hoş. Piyano eşliğinde yemek yiyorsunuz. Süleyman Demirel, piyano filan olunca gözünüzde ağır otellerin balo salonları gibi bir şey canlanmasın, çok rahat bir ortam. Garsonları çok çok sevdik, piyanist tanıdık çıktı, yemeklerden çok memnun kaldık ve fiyatlar da inanılmazdı. Burayı sevmek için bir sürü sebebimiz oldu nitekim!..

Bakalım neler yemişiz :)

Başlangıç olarak Peynir Fondü aldık. Vaktinde evcini'nden görüp, Mudo Concept'ten bir fondü seti almıştım, hala duruyor evde biryerlerde, elbet bir gün yapacağım.. Hep merak ederdim fondüyü, bu sefer menüde görünce istedik. Kızarmış ekmek, çıtır elma (hakikaten güzel oluyormuş!) ve küçük tuzlu çubuklarla birlikte servis ettiler. Peynire bulayarak yedik, hatta onları bitirdik, masaya gelen normal ekmekleri de peynirleyip mideye indirdik. Peynir Fondü pek harika bir şeymiş, evde de yapılmalı.

Menü gayet güzel, yemek seçmek oldukça zor. 5 peynirli ravioli ve biftekli noodle istedik. İkisinden de çok memnun kaldık.. Genelde şu havalı İtalyan restoranı adabı olan ravioliyi 5 adet servis ederek matah bir şey yapıyormuş gibi yapmak gibi bir olay da yoktu. Ravioli gayet boldu, aslında onu ben yemedim, hımm galiba ravioli biraz aklımda kalmış:) Benim biftekli noodleım da çok lezzetliydi ama. Zaten tüm bunların üzerine tıka basa doyduk. Yanında da bir büyük Yakut çok güzel gitti..

White House bu kalite ve fiyatla bence Ankara'da oldukça iyi bir yer edinecek kendine.

p.s:Söylemeden geçemeyeceğim; Emin Çölaşan'ın İ.Melih'i nakavt edişini görmek muhteşemdi. İnsanların birazcık gözü açılmış olsun artık lütfen.. "Aaa" deyince, "beee" diye cevap verdi adam yaaa, aklıma geldikçe gülüyorum.