ah işim başımdan aşkın! :)

Eveet sonunda benim de bir iş yerim oldu!!!

İlk gün heyecandan ölmek üzereyken iş yerime vardım. Bana hep dediler ki, ilk 1 ay zaten bir şey yapmazsın, öylece iş öğrenirsin. Galiba bizim şirkette işler böyle yürümüyor. Başladığım andan beri yoğunum :) Ama sanırım bu iyi bir şey. En azından şimdilik böyle düşünüyorum. Meşgul olunca sıkılmıyorum, bir bakıyorum saatler geçmiş.. Bakalım 1 ay sonra da böyle düşünüyor olacak mıyım ?

İş yerimle ilgili ilk izlenimlerim çok olumlu. Hatta ilk gün sadece ve sadece kendime ait bir odam olduğunu öğrenince havalara uçtum! Ana yola bakan kocaman bir masam, bilgisayarım, 2 adet koltuğum, bir sehpam ve bir kütüphanem var. Hiç de fena değil di mi? :) Şu an odam oldukça ciddi görünümlü ama ben onu kısa zamanda kendime benzetirim! Sehpam şimdiden dodo'nun ilk gün gönderdiği harika çiçekle süslendi bile :) Bu sabah da Ayşe teyzeyle beraber çiçeklerime su verdik :) Biraz daha zaman geçsin, hemen fotoğraf çekmeye başlayacağım!

Ofiste 10 kişi kadarız. Bir kısım belli yaş üstü yöneticilerden oluşuyor, diğer kısımda da geneli Odtü mezunu, yaşları bana yakın mühendisler. Hepsi çok güleryüzlü ve neşeli insanlar. Onlar birarada çalışıyorlar, bense yöneticilerin olduğu bölümdeyim ama yönetici filan değilim elbette! :) Arada bir yanlarına uğruyorum, sohbet ediyoruz.

Çay-kahve servisimiz yok. Daha da güzeli var. Mini mini mutfağımızda yok yok. Herkes gidip çayını kahvesini kendi hazırlıyor; Genel Müdür bile! Sonra da boş bardakları bulaşık makinesine yerleştiriyoruz..

Bugün öğle yemeğini dışarıdan söylemeye karar verdiler, beni de dahil ettiler çok şükür ki! Merak içindeydim öğle yemeklerinde tek başına kalma konusunda :) İlk gün Genel Müdür beni öğle yemeğine götürdü civardaki restoranlardan birine ama bunun ilk güne mahsus olduğunun farkındaydım. Umarım bugünden sonra da diğerleri beni çağırmaya devam ederler! :)

Evet 2 gündür biraz yorgunum ama yine de akşamları dışarı çıkmak için bir süre kendimi zorlayacağım. Çünkü nasıl başlarsa öyle gider diyorlar..

Sabah 7buçukta kalkıp 8buçukta evden çıkıyorum. Galiba hazırlanma ve kahvaltı etme süremi kısaltmalıyım ki, daha çok uyuyabileyim.

2 gündür 2 dirhem 1bir çekirdek halinde gittiğim iş yerimde herkes rengarenk giyiniyor, genel trend kot ve t-shirt ama yöneticiler öyle değil. Ben de bir kaç gün daha böyle şirinlik muskası halinde gidip, daha sonra biraz daha rahat giyinmeye karar verdim.

Bir önceki posttaki halimden bir belirti yok şimdilik. Yorumlarla beni yalnız bırakmayan herkese çok teşekkür ederim. Hayatımda çok önemli bir döneme tanıklık ediyorsunuz! :)

İş dönüşü yorgun argın bir kadeh kırmızı şarap eşliğinde bu yazıyı yazan Ayşe, şimdi film seyretmeye gidiyor.