Spoiler içermemeye gayret eden Sex and the City yazısı

Sonunda Pazartesi akşam Sex and the City'ye gidebildik kızlarla. Kızlarla ifadesinin üzerine özellikle basmak isterim. Salonda az da olsa çiftler vardı. Şimdi öncelikle sormak isterim, insan neden sevgilisini Sex and the City'ye götürür? Baştan aşağı kadın olan bu filme bir adam neden gider? Bunun cevabını bilmiyorum. Sanırım sadece Selçuk var benim tanıdığım Sex and he City seven erkek, başka da yok. Sex and the City'de aynen dizide de olduğu gibi ilginç (!) diyologlar var ve bana kalırsa Türk erkeği bunları dinlemekten keyif alacak durumda değil. Ve inanın bunun benim için sakıncası yok. Yani yanında erkek arkadaşın varken bence kızlarla güldüğün gibi gülemezsin bu filme. Erkek arkadaşınla samimiyetinin filan da konuyla alakası yok. Hah, buldum. Erkek nasıl futbol seyrederken arkadaşlarının yanında daha coşkulu ve keyifli olacaksa, sen de bu filmde kızlarla daha çok eğlenirsin. Neyse efendim, tam yanımızda oturan bir çift vardı. Ben de kızlara "bir de çiftimiz varrrr" diye gösteririken bir de baktım ki kavga etmeye başladılar ve filmi küs seyrettiler. Nazarım değdi anlayacağınız. Filmin sonunda barışmışlar mıdır bilmiyorum ama filmin konusu aşağı yukarı evlilik gibiydi, erkeklere pek de romantik görüneceğini sanmam. Daha da gerilmiş olabilirler! :)

*

Film Sex and the City'yi önceden seyretmiş ya da benim gibi her bölümü hatmetmiş olanlar için çok sürprizli değil. Sanki kaldığınız yerden kaçırdığınız birkaç bölüm üst üste seyrediyormuş gibi. Zaten ne beklediğinize bağlı. Bir başyapıt değil, bir vefa borcu, bir "farewell" ya da. Carrie'yi çok seviyoruz, Carrie'nin kıyafetlerini, ayakkabılarını da çok seviyoruz. Lakin sizi bilmem ama ben Carrie'nin Mr. Big'e olan büyük aşkını sevemiyorum, anlamıyorum. Sadece filmden bahsetmiyorum, en baştan beri böyle hissediyorum. Hatta çıkışta dedim ki "İşte devamlı önümüze böyle şeyler sürüldüğü için belki de kadınlar bunları normal sanıp, kanıksamıştır alttan almayı. Yoksa olayların elle tutulur tarafı yok. Bu kadar drama da pes yani." Miranda sana diyorum, Carrie sen anla. Meydan Larousse'lar dolusu şiir lazım tatlım :)

*

Film baştan aşağı harika mekanlar, süper düper kıyafetler, ayakkabılar ve bildiğimiz, tanıdık olduğumuz muhabbetlerle dolu. Sırf bu yüzden bile gidilebilirdi benim için zaten. Çok güldük ama bahsettiğim gibi benim "Yuh artık" çektiğim yerler oldu. Belki de sinema olunca böyle oluyordur. İhtişam filan işte belki de, bilemiyorum.

*

Değinmek istediğim bir diğer konu da filmin baş rol oyuncularından mavi saten Manolo Blahnik. Senin haddine mi düşmüş demeyin. Madem ki baş rol oynayacaktı, illa bu ayakkabı mı olmalıydı? Saks mavisi, saten ve tokalı Manolo; evet Manolo olmasına rağmen bence bir Nükhet Duru sahne ayakkabısıydı. Zenginin malı züğürdün çenesini yorarmış. Ayakkabı 9 Haziran itibariye 885 $ dolar fiyatla piyasaya sürülecek ve elbette bir grup insan bunu satın alacak. Ben beğenmesem ne fark eder? Bu arada küçük bir dip not. Manolo Blahnik sitesine göz atarsanız tasarımcının ilkbahar-yaz koleksiyonunda İstanbul'dan, özellikle de Ayasofya'dan esinlendiğini görebilirsiniz. Modellerin adları da hayli ilginç: Aksham, Bocek, Hande :) Adım Hande olsa o ayakkabıya ulaşma hayalleri kurabilirdim. Manolo Blahnik her gün bizim adımızda bir ayakkabı tasarlamıyor, değil mi?

*

Sonuç olarak onları tekrar görmek çok güzeldi. Charlotte dışında hepsini biraz yaşlanmış buldum, kütüphane fikrine bayıldımmmm, kafadaki kuşu sevmedim, maviyi daireye çok yakıştırdım, 3 raflık yere koskoca dolap nasıl sığdı diye merak ettim, Jennifer Hudson çok mu şartmış filmde diye düşündüm. Bir kez daha seyredebilirim, hatta ara ara açıp seyredilebilir diye düşünüyorum. Vakti zamanında Sex and the City'yi seyretmiş ve sevmiş herkes bence filmde gayet eğlenceli 2 saat geçirecek.

*

Bir de Carrie hiç sigara içmedi mi, bana mı öyle geldi?