17 Eylül 2009

minik ayşe

Bu fotoğrafı çok seviyorum. Birkaç post önce Çandarlı'daki evin bahçesi vardı, işte bu aynı bahçe. Yıl 85 olmalı.

Elbette dizim yaralı :)

8 yorum:

sentekbizikimiz dedi ki...

ehhihhi, şeker ayşe:=)

Fifi Croissant dedi ki...

Bu acilir-kapanir sandalyelerden bizde de vardi, teey tey

$afak dedi ki...

Köpecikler kimdir? :)

NlyStyle dedi ki...

SÜPER YA NE SEVİMLİSİN ÖYLE..KLASİK CANIM ÇOCUKLUK İZLERİMİZ:))

NlyStyle dedi ki...

BU ARADA GEÇEN YIL SORMUŞTUM HATIRLARSAN YEMEK KURSUNU EKİMDE BENDE BAŞLIYORUM ORADA ÇOK SAĞOL SENİN SAYENDE ÖĞRENMİŞ OLDUM..UMARIM KEYİFLİ GEÇER VE BLOGUMDA YAYINLARIM

Adsız dedi ki...

köpecikler çok şiriiinleeer...

aqua / ~~denizbahcesi~~ dedi ki...

yoksa bu palmıye o postta benımle aynı boydayken fotomuz var dedıgın palmıye mi?

woman&human dedi ki...

Bir tesadüf sonucu bloguna ve sana rastladım sevgili Ayşe.. kaç gündür fırsat buldukça okumaya ve okudukça seni tanımaya çalışıyorum..
Bir paragrafında yazmıştın ne garip değil mi "insan tanımadıgı birini nasıl sevebilir"?
Sevebiliyormuş gerçekten. Çok çok güzel bir blog hazırlamışsın, seni yürekten tebrik ediyorum. Gezdiğin yerleri görmek, hissettiklerini hissetmek, ortak noktaları yakalamak, baktığın pencereden dünyayı görmek çok güzel. her okudugum yazıda birşeyler yazma isteği uyandırıyorsun. O yüzden daha fazla dayanamayıp burdan kutlamak istedim. Yol haritası oluyorsun bir sürü insana..nerey gitmeli, nerde kalmalı, ne yemeli? Bunlar çok önemli şeyler. Hele o muhteşem yemek fotografları yok mu? bu arada seni çok merak ediyorum ama çocukluk fotografından başka fotografına rastlamadım..Ynılmış olabilir miyim?
SEVGİLER
AYTEN