puf
Hani bazı günler bir türlü bitmek bilmez ya, bu haftanın tamamı öyleydi benim için.
*
Ufak tefek, hem de benim kontrolümde olmayan şeylere canımı sıkmamak konusunda kendimi ne kadar zorlasam da bazen bunlar beni ele geçiriyor.
*
Aslında beni üzen bu ufak tefek şeyler değil; hayatımın hep böyle geçecek olması konusundaki endişem. Çünkü böyle olmaması gerekiyor. Sürekli bunlarla uğraşılmaz ki. Herkesin böylesine pasif olması da kendimi değişim konusunda çok hayalperest bulmama yol açıyor.
*
Şu an öyle gerginim ki, oturduğum yerden fırlasam google earth'teki yer gösterme çubukları gibi gidip de bir yere saplanbilirim. Tercihen İspanya ya da Arjantin olabilir.
7 yorum:
''herkesin böylesine pasif olması'' bazen insanı küstürüyorlar nasıl ki içimizde gitme istediği uyanıyor bu da onun gibi. geçer...
O ufak tefek şeyleri kafaya takmalar hayatımı mahvetti :S
sana vereceğim tek akıl : kimseye takılma kendine takıl:)
bu arada blog'unu pasif olarak okurken ilk kez cevap yazdığımı fark ettim,bayılıyorum ne güzel yazıyorsun:) bunu onaylamasanda olur,senin okuman yeterli,eğer ilginç gelirse bende seni radyo programıma davet etmek isterim,haftada 2 gün TRT FM'de canlı yayın yapıyorum,kafan dağılır,daha önce hiç görmediysen ilginç gelebilir... chance is change:)
yalnız değilsin :(
fleet foxes dinle
iyi geliyor..
hayatın monotonlaşması korkusu.. Oysa ne hayaller kuruyor insan. Cidden iş hayatıyla birlikte girdaba giriyor insan, son 2.5 senemi iyi değerlendirmeliyim :)
Yorum Gönder