lunedi

Cuma günü Ayşegül'ün kahkahaları eşliğinde, Haber Türk'ün Ankara ekinde çıktığımı öğrendim. Aman ne güzel değil. Sanmayın ki blogla filan ilgili. Bildiğiniz şık-rüküş köşesine. Hem de üzerime "Sadelik de bir yere kadar" diye yazmışlar! Bazı gençler de gecelere böyle sade katılıyorlar filan demişler Yahşi Batı'nın galasındaki kıyafetim için. Sanki sinemaya kırmızı tuvaletle mi gidecektik? :) Neyse, internette bulunabilir bir yazı olmadığı için memnunum. Aldığım puanı merak ediyorsanız da kıyafetim "vasat" (bi çakıcam) olmasına rağmen neşeli hal ve tavırlarımdan dolayı geçer puan almışım. La havle vela kuvvete. İlk haber oluşum böyle mi olacaktı Allahım.
*
Günün devamında son zamanların en deli gece eğlencesine imza attık. Saat 8'de dışarı çıkıp, gecenin sonunda Zeki'ye bile gidip (en son annemlerle beraber gitmiştim herhalde 10 sene oldu), eve benim için rekor sayılabilecek saat 4 civarında döndük. Çok eğlenip dağıtmanın da bedeli biraz ağır oluyor. Çok içince uyuyamama sendromlu bir grup insan olarak sabah 9'da ayağa dikilip, zombi zombi 3 saat süründük ve ayrıca gece boynumda olan, kendi ördüğüm bej atkının şu an nerede olduğu belli değil. Gece de öyle kötü olmamıştım ama sabah felaket. Daha önce duymadığınız bir tavsiyede bulunayım: İçki karıştırmayın! (Bir de eve dönerken hava yemyeşildi ama tüm ısrarlarıma rağmen kimse bu konuyla ilgilenmedi.)
*
Cumartesi o durumdan kendimizi kurtaracak gücü toplayıp dışarı çıkmamız için gerçekten çok önemli bir şey olmalıydı. Biz de uzun zamandır planladığımız falcı buluşmasını gerçekleştirdik. Sayfa sayfa not aldık ablanın anlattıklarını. Kadın üçümüze birden bu kadar isabet ettiren ilk varlıktı, sanırım artık kadrolu bir falcımız oldu.

Haftasonu enerjimizi topladığımız tek aktivite bu olunca, geriye sadece yayılarak bol bol film izlemek ve battaniyemi örmek kaldı. Ki bazen bu her şeyden iyi geliyor.