Limonata & La Maison

The House Cafe'nin limonatası. Ortaköydekine gittik. Hımm ne kadar güzel bir yer burası! Hala dışarda da oturabiliyoruz.
-Neden herkes yeşil birşeyler içiyor?
-O buranın ünlü limonatası Ayşe, naneli olduğu için yeşil.

İçinde de elma dilimleri varrrr! Ben çok sevdim. İç iç bitmiyor. Benden önce de yazılmış hatta. Bir de kestaneli cheesecake vardı. O da çook güzeldi. Ye Ayşecim ye sen, verdin ya hemen geri al kiloları..İstanbul'da hiç ama hiç bunları düşünecek modda değilim açıkçası. Pazar akşamını Nişantaşı'na giderek bitirdik. Ne çok Vakko var. Aman Tanrım Alexander McQueen butiği mi var burada? ODTÜ'den sonra Boğaziçi'nde mastere başlayan bir yandan da çalışan arkadaşım Erdem'le buluşuyoruz. ODTÜ'de son senemizde bitirme projemizi birlikte yaptık. Mühendis olmamda büyük payı vardır :) Çok özlemişim onu. Midpoint'te yemek yiyoruz, son Ankara dedikodularını iletiyorum ona. Artık pestilimiz çıkmış durumdayız. Otele dönüyoruz..

Otelden de bahsediyim biraz. "La Maison" Sıcacık bir yer. Lobisi oturma odasına benziyor. Çırağan civarında bir butik otel. Otele girişi çok panik halde yapıp, hemen hazırlanıp çıktığımızdan balkona çıkacak fırsat bulamamıştım. Ertesi gün buldum. Üstteki manzarayı gördüm. Olleyy! Hava biraz kapalı olabilir, benim balkonumdan deniz görme zevkimi hiçbirşey engelleyemez!! Otelin kahvaltı salonu en üst katta. Şahane bir manzarası var. Gözümü açıp 10buçukta biten kahvaltıya anca 1 kere gidebildiğimden oranın fotoğrafı yok! :) Akşam da güzel bir restaurant oluyormuş orası, O manzarayla olur bence de.

Oda anahtarımı çok sevdim. Artık heryerde olan çok teknolojik anahtarlardan değil. Kartları sevmiyorum. İş yeri gibi geliyor bana. Bir yeri sevdim mi tam sevmemle de alakalı olabilir bütün bunlar, ya da İstanbul'dan büyülenme durumundayken herşeye mutlu gözlerle bakmamdan..