25 Ocak 2007

Msn'im kapalı

İtalya'daki master sınıfım karmakarışık bir sınıftı. 17 ülkeden gelen 35 kişiydik. Hintliler, Çinliler, VietNamlılar, Meksikalılar, Avrupa'nın neredeyse her ülkesinden gelen insanlar vardı. Bazı derslerde profesörler bize herhangi bir tartışma konusu belirler ve bunu tartışmamızı isterlerdi. Avrupa Birliği'ni tartıştık, Tayvan'ı tartıştık, Küba krizini tartıştık.. Saatler akıp giderdi. Herkesin neredeyse her konuya farklı bakış bakış açısıyla yaklaştığı tartışmalar oluyordu. Herkesin kendi büyüdüğü, yetiştiği kültürün bakış açısına olan etkileri inanılmaz netlikte gözlemlenebiliyordu..


Türkiye'nin Avrupa Birliği ile yılan hikayesine dönmüş hikayeleri herkes tarafından çok büyük ilgiyle takip edilmişti. Bu ülkenin hiç de tahmin ettikleri gibi bir yer olmadığını anlamaları ve benim de bunda azıcık bile olsa katkım olması bana çok büyük keyif vermişti. Bazı zamanlarda korkutmuştu fikirleri beni. "Sen ne kadar mutlusundur şimdi burada böyle canının istediğini giydiğine" diyeni mi ararsınız, "Kaç deveniz var?" diye soranı mı.. Hiç bir şeyden haberin yoksa bari biraz coğrafya öğren, değil mi? Bunun bir master sınıfı olduğunu tekrar belirteyim bu arada..
Konuştuk saatlerce, ben anlattım, dinlediler, sordular, ben tekrar anlattım..

Çok olumlu etkileri oldu konuşmaların Türkiye'yi tanıma açısından, o 17 ülkeden gelmiş insan üzerinde, ben bunu çok içten biliyorum.


Hala koruyoruz bağlantılarımızı. Msn'de mutlaka kısa bir merhaba deriz birbirimize. Aramızdan birinin yaşadığı ülkede bir olay olmuşsa, kısa merhaba olmaz, yüzlerce soru sorulur ve durumun ortasındaki insandan fikir istenir. Ne oluyor orada? Tamam biz de buradan okuyoruz ama sen bize detaylarıyla anlat..

Uğraştım. Anlatmaya çalıştım. Yapamıyorum.
Kimseye anlatamıyorum kendim de anlamadığım bir şeyi..
"Evet burası insanların birbirinin fikrine kurşun sıktığı bir ülke" diyemiyorum.
Msn'im kapalı...

p.s: Grazie a Biljana per le magnifiche fotografie. Una donna molto gentile chi non ha dimenticato il mio affetto per belle cose da mangiare.. Spero di vederti in qualche parte del mondo presto! :)

Güzel yiyeceklerin fotoğraflarını çekmeyi çok sevdiğimi unutmayıp, bana Perugia, İtalya'dan bu güzel fotoğrafları gönderen Biljana beni çok mutlu etti. "Bunları görüp de sana yollamasaydım rahat edemezdim" yazmış.. Umarım yakın bir zamanda dünyanın herhangi bir yerinde görüşürüz Billy!

Posted by Picasa

8 yorum:

Adsız dedi ki...

mutlaka imajimiz sarsilmistir uluslararasi arkadaslarinin gozunde ama bence ac msn'i senden ogrensinler. ulusal kanallarin haberleri kim bilir neler soyluyoru simdi arkamizdan:(

uykucu dedi ki...

bencede açıklama yap bir kaç gözü dönmüş yüzünden ülkemiz karalanmasın dışardaki akbabalara gün doğdu ya.Az da olsa savunma yapanlar size çok şey düşüyor lütfen aç msn yi..

Adsız dedi ki...

Ben en iyi sekilde örnek olacagini dusunuyorum fikirlerin ve kisiliginle.

Türkiye´nin hangi kitalarda oldugunu birazcik olsun bilmeyenlere ise kör cahil muamelesi yaptigimdan böyle abuk sabuk sorular sormuyorlar. Cografya dersi apayri bir konu.. Ne yazikki Italya´da da coktur onlardan.

Adsız dedi ki...

Perugia da miydin sen? benim de bi arkadasim exchange e gitti oraya.
dediklerin cok icten.. ben de norvecte okurken oyle sorular gelirdi..hala daha burda geliyor.. ve ben elimden geldiginin en iyisini yapmak icin cok yoruluyorum..

Adsız dedi ki...

karnım acıktı

daphnevega dedi ki...

elma+z,
O kadar direndim ki aslında ama belki yarın..

figen,
İşte o savunma işi ne kadar ağırına gidiyor insanın.. Kafam karışık gerçekten de..

b5,
Master sınıfında böyleleriyle karşılaşınca sokaktaki düz insan ne düşünüyordur diye çok sinirim bozuluyor. Azıcık düzelmeye yüz tutmuş itibarımız da böyle olaylarla tekrar yerle bir oluyor..

tugce,
Ben Trieste'deydim ama bu fotoğrafları gönderen arkadaşım Perugia'lı. Senin durumunu çok iyi anlayabiliyorum, sadece kolay gelsin diyebiliyorum sana tuğçecim..

Adsız dedi ki...

Ayşecim İtalyada yaşadığımız tecrübeler birbirine çok benziyor. Uzun zaman sonra okula giren ilk türk öğrenci olarak herkesi çok şaşırtmıştım. Konuştuğum İtalyan aksanından dolayı benim türk olduğuma bile inanmıyordu kimse. Beyinlerine kazımıştım Tr'nin onların zannettiği gibi bir yer olmadığını.Benimde arkadaşlıklarım hala devam ediyor. Aralarında evlenen ve bebişi olanlar bile var. Uzaklarda farklı hayatlar yaşasakta bu bağın kopmaması beni çok mutlu ediyor. Tabi yaşanılanları anlatmakta oldukça zorluyor.

daphnevega dedi ki...

aqua,
Bunları burada bulmak çook zor:(

nuray,
Aslında İtalyanlarla ne kadar da benziyoruz di mi? Ama işte sonuç bu.