Senin yüreğin kabarmış. Evet hem de nasıl. Olsun.

Süper bişey. Kalkıp dans ettirme ve günün geri kalanında 'never again never againnn' diye şarkı söyletme etkileri var.

Tıkla çalsın:

Giriş: 17 Ocak'ta Helldorado konseri var. Radyo Eksen düzenliyor. Bizim Ankara’da Radyo Eksen'imiz bile yok oysa ki, internetten dinlemeye çalıyoruz burda.. Şanslı İstanbullular gitsin konsere, biz de burdan bakalım.. Olsun ben 20 Ocak'ta 4 günlüğüne kısa bir tatil için İstanbul'a gidiyorumm. Oleyy!

Herşey İstanbul'da olabilir tamam doğru, ama Ankara'da olmanın da farklı yanları yok değil. Çok sevdiğimiz politikacılar yüzünden yolların kapanması ve trafiğin durdurulması, Sayın İ. Melih amca yüzünden ağaçların bir gecede yer değiştirmesi ve yolların akış yönünün tersine dönmesi.. Normalde 5 dakikada gidilecek mesafenin şantiye şehrimizde yarım saatte gidilebilecek duruma gelmiş olması da ilginç deneyimler tabii. Saçma sapan bir yere dönüştü burası artık ama konu bu değil. Konu Ege. Evet hiç bağlayamadım farkındayım ama bu seferlik böyle olsun. Bölük pörçük yazma şeklime alıştınız sanırım :)

Gelişme: İzmirliyim; o yüzden önce adını seviyorum Ege'nin. İçeri girer girmez kendimi eski bir Rum evinin içinde hissediyorum. Duvarlar kireç beyazı, açık mavi bordürlerle çevrili, dantel beyaz perdeler var. Tepende de bir deniz haritası. Hemen ertesi gün Alaçatı'ya tatile gidesim geliyor. Her türlü insan var içerde. Gençler de, takım elbiseli iş adamları da, yabancılar da oluyor burada. Çünkü yemekler çok güzel. Özellikle de mezeler.. Rakıyı hep severdim, gitgide de daha çok sevmeye başladım. Garip bir içiş şeklim var. Yadırgamayanı görmedim. Tüm restoranlarda da garip garip bakarlar. Rakıya bir parmak limon suyu ekliyorum. Bu şekliyle tadını daha çok seviyorum ve daha az çarptığına dair hiçbir dayanağı olmayan bir teorim var. Tadanlar genelde süper ya da iğrenç değil de "garip" buluyorlar, ben söyliyim de sonra aklınıza gelir de denerseniz "bu ne böyle!" diye bana çatmayın.

Fotoğrafların altına isimlerini yazdım ama galiba hiçbirşey okunmuyor. Photoshopla blogger pek iyi anlaşamıyor sanırım ya da ben iki ayrı bilmediğim konuda fazla ileri gidiyorum :)

Say bakalım sol baştan:

1. Fava

2. Közlenmiş biber

3. Ahtapot Salatası

4. Girit usulü ezme

Bunlardan orjinalliği olan tek şey Girit usulü ezme. Ezme diyince aklıma gelecek şey genelde bu olmaz ama değişik bir tip beyaz peyniri zeytinyağı, kekik ve kırmızı biberle karıştırıyorlar ve evde yapınca olmayacak bir beyaz peynir karışımı oluyor. Zaten böyle şeyler bulunca yemek yemek zevkli oluyor..

Zeytinyağına çıtır çıtır beyaz ekmek batırmaktan daha büyük zevk var mı be?

Sonuç: Evet sadece meze fotoğrafı var çünkü ben geri kalanında artık nasıl bir iştahla devam etmişsem yemeğe, fotoğraf filan gelmemiş aklıma. Yemek yemeye karşı çok büyük bir aşkım var. Çok büyük keyif alıyorum.. Kendimi bildim bileli bu böyle.. Ve diliyorum ki asla sadece salata yiyen kızlardan olmayayım ben, şu zevkten kendimi bile bile, isteye isteye mahrum bırakan bir varlığa dönüşmeyeyim. Son zamanlarda ilginç şekilde yiyip de kilo almama mucizesi devam ediyor ama bir gün gelir tekrar 3-5 kilo fazlam olabilir; o halimi sevebilirim ama güzel olmak için kendini bunlardan uzak tutan halimi sevemem.. Bu da böyle biline... nolacaksa :)