bavulumdakiler

Bu seferki dalga bana çok eğlenceli geldi. Cornelius versiyonu her zamanki gibi beni çok güldürdü. O dışarı çıkarken yanına sabır filan alıyor. Ben sığ bir kişiyim, yanıma aldığım anahtarlardan filan bahsetmek istiyorum!! :) Issız bir çantam olsa içindeki şeyler ne olurdu :)

Bir kere kesin olarak yanımda koccamannn bir çanta olurdu. Bu konu tartışmasız. Küçük çantalara sığamayan bir insanım. Zaten büyük çantalar bence çok daha şık. Gece için portföy çantaları tercih ederim ama tercih edebileceğim bir portföy çantam yok ne yazık ki! :) Son günlerdeki favorim yandaki çanta. Devamlı bunu kullanıyorum. Babam geçen gün bir alışveriş merkezindeyken "kızım onunla mı geziceksin arabaya bırakalım" dedi, "baba o benim çantam!" deyince de oldukça şaşırdı.

Gelelim çantamda taşıdığım şeylere. Aslında düşündüm de pek de yaratıcı değilim bu konuda. Yani öyle kimsenin taşımayıp da benim taşıdığım özel bir şey yok.

O koskocaman çantaya bakıp da benim bir tedbir insanı olduğumu sanmayın. Ne biliyim mesela şarj aleti, yara bantı, ped, yedek ince çorap (gerçekten böyle insanlar var!) gibi acil durum eşyaları bulundurma konusunda çok beceriksizim. Telefonumun şarjı zırt pırt biter mesela. Alış di mi 2 günde bir mi 3 günde bir mi şarj ediyorsun, yüz yıl oldu cep telefonları çıkalı-Bu arada bu döneme tanıklık etmek çok harika değil mi?-, ben hala alışamadım düzenli şarj etmeye.

1. Neyse efendim devam edelim. Cüzdan mühim bir konu elbette. Asla kapanabilen bir cüzdana sahip olamadım. Hep tıka basa ağzına kadar doludur benim cüzdanım. Hayır hayırrr parayla değil! Lüzumsuz fişler, kimlikler, tadilat fişleri, bin türlü kart, fotoğraflar, kartvizitler. Aklıma geldikçe ayıklıyorum ama galiba mitoz bölünmeyle çoğalıyorlar. Ben atıyorum onlar çoğalıyor. Ani olarak cüzdan çıkardığım zaman genelde karşımdaki inanlar şaşırır. Her tarafından bir şeyler pörtleyen cüzdan o şık çantalara hiç yakışmamaktadır. Ayşe asla bir Bree Van de Kamp olamayacaktır. Bu 3 yaşından beri bellidir. Sanki gaipten bir ses ona "dağıl ya kulum" demiştir.

2. Tamam cüzdanın önemini vurguladık. Bir de anahtar konusu var ki bu benim üzerimde yoğun bir baskı yaratıyor. Ben asla anahtar kullanarak eve giren biri olmadım. Çocukluğumda bazı arkadaşlarım gibi 7 yaşımdan itibaren okul sonrası eve gelip anahtarla kapıyı açmadım. Annem çalışıyordu ama ev yine de boş olmazdı.. Eve geç gelme izinlerim başladıktan sonra anahtar taşıma mecburiyeti geldi, buna hala alışamadım. Yanımda anahtar olsa bile içeride birinin olduğunu biliyorsam zili çalmaktan son anda vazgeçtiğim oluyor. Arabamın anahtarı, evin anahtarı ve bu hafta verilen şirketin 2 anahtarı benim için yanımda taşıma açısından cüzdanımdan bile daha fazla tedirginlik arz ediyor. Şu an farkettim ki bir anahtarlığım bile yok.

3. Tabii ki yeni ve aşk yaşadığım organizer'ım. Hayatımın her döneminde böyle bir zımbırtım oldu. 3 günlük tatile çıkarken bile listeler yapan-yine de hep bir şeyler unutan- bir insan olduğum göz önünde bulundurulursa devamlı not alan biri olduğumu tahmin etmek zor olmaz. Yanımda bir organizer bir de defter taşıyorum. Defterim 3m'in kendiliğinden post-it, kalem ve separatör içeren defteri. Tavsiye ederim. Çok pratik.

4. Telefon. En çok evde unuttuğum şey. En çok duymadığım şey. Belki de gerçekten boynuma asmam gereken şey. Bu aralar Leva's Polka melodisiyle çalarak i-pod görevi gören şey. Telefonumu seviyorum. Bu arada iş yerinde dahili numaram 103. Bunu gelip anneme söyledim. Harici numaran kaç ki kızım dedi, bir cevap veremedim. İş hayatı IQ'um üzerinde pek de olumlu etkiler yapmadı sanırsam.

5. Güneş gözlüğü. Bana kalsa ennnn kocamanlarından takıcam ama gelin görün ki kafam minicik. Nevra bana kafan sivilceye benziyor diyor ama en yakın arkadaşım olduğu için idare ediyorum onu. Gerçekten de kafam ve suratım ufacık. O kocaman gözlükleri takınca da çok komik oluyorum gerçekten de ağzıma kadar geliyor. 2 sene kadar önce hayatımın gözlüğünü gördüm. Sanıyorum Ferre idi, baktım şimdi bulamadım, ama denemeye bile gitmedim, o kadar büyüktü yani. Kendime bulduğum suratımda garip durmayan göreceli olarak en büyük gözlük şu üstteki resimdeki. Bir kere kırıldı gidip tekrar aynısından aldım. O kadar çaresizim. Bir daha kırılırsa ne yaparım bilmiyorum. Aynısından bulmam da mümkün olmaz büyük ihtimalle. Accessorize'dan alınan dandik bir güneş gözlüğü en nihayetinde ama benim için çok kıymetli. Yaz kış gözlükle geziyorum.

6. Ve Salem. Bir süredir günde 3 tane içiyorum. Böyle gitse pek harika olur.

Genelde yanımda olanlar bunlar oluyor. Alında çoğu zaman fotoğraf makinem de yanımda olur; onun fotoğrafını çekemedim! Birkaç kıskaçlı toka, aaa tabi ki bu aralar dudak kremi. Eğer dışarı çıkarken belli bir süre yalnız olma ihtimalim varsa bir de okuduğum kitabı atarım çantama. Çooook güzel sevdiğim bir cafede kahveyle kitap okumak. Arasıra sadece bunu yapmak için bile olsa dışarı çıkmalıyım. Ama starbucks olmaz.

Bu arada bayramda ne yapsak Antalya'ya mı gitsek acaba? Yüzülür di mi ekim ortası orada?