Ayse's World

Uzun bir yolculuktan sonra sonunda birkaç gündür evdeyim. Burda olmayı özlemişim ama evde beni pek de mutlu haberler beklemiyormuş. Geldiğimde öğrendim ki Bambam artık hayatta değilmiş. Hem de yeni değil, ben gittikten birkaç gün sonra kaybetmişiz onu. Bana söylememişler. Bambam hayatımda karşılaştığım hiçbir kediye benzemiyordu. Daha avuç içi kadar olduğu zamandan itibaren inanılmaz hareketliydi. Aslında galiba doğru kelime "deli". Bambam bildiğin deliydi. Enerjisi, sürekli atak ve firar halinde olması sizi saatlerce peşinden koşturuyordu. Onu evde zaptetmenin zor olacağını biliyorduk, bir gün çekip gider ve gelmeyebilir diye korkuyorduk. Çünkü kontrol edilemeyen bir dışarı sevdası vardı. Kimsenin yapabileceği bir şey yok, böyle olacakmış. Keşke biraz daha büyüseydi. Keşke Maksi gibi uzun yıllarını bizimle geçirebilseydi. Belki o zaman ölümü bu kadar keşke barındırmaz, biz de bu kadar üzülmezdik. Uzaktayken her görüşümde beni gülümseten, bilgisayarımın masaüstündeki Bambam fotoğrafını bakmaya dayanamadığım için değiştirdim. Şimdi evde sevgi ve ilgi bekleyen iki mini mini yavru var veterinerde kendine yuva ararken kendini bizde bulmuş. Avustralya'dan dönünce eve geldiğimde karşıladılar beni. Her baktığımda bana Bambam'ı hatırlatıyorlar. O yüzden hem içimi sıcacık yapıyorlar, hem de içim sızlıyor onlara bakarken. Daha isimleri yok. Maksi'den sonra biliyorum ki zaten hayatınızı paylaştığınız hayvanların yeri dolmuyor. Aynı hayatımızdaki insanlar gibi. Bu yavruları çok seveceğiz ama Bambam'ın sızısı hep orada duracak. Maksi'ninki nasıl duruyorsa. Aradan bu kadar kısa zaman geçmişken iyi bir fikir mi diye düşünür ve burada olsaydım karşı gelirdim muhtemelen yavrulara. Ama yanlış yapmış olacaktım. Bu minik halleriyle veterinerin muayenehanesi yerine evde geçirdikleri gece sayısı bir tane bile fazla olsa bu iyi.. Yaşam döngüsüne böyle şahit olmak ürkütücü ama gerçek.

İyi uykular Bambam. Seni çok sevdik, çok özlüyoruz. İyi ki bizim kedimiz oldun. Resmini koyamıyorum buraya, çünkü hala bakamıyorum. Galiba öyle de gidecek.